Σήμερα μου 'κανα δώρο ένα μασάζ - και τι μασάζ!
Πρωτύτερα ήμουν στον οδοντίατρο για να κολλήσει για πέμπτη φορά, ή για έκτη - έχω χάσει τον λογαριασμό - μια γέφυρα (με τρία δόντια) που από τον καιρό των χημειοθεραπειών πέφτει και δεν κάνει να γίνει μεγάλη επέμβαση για να μπει σταθερά.
Που αυτό σημαίνει ότι κάθε λίγο και λιγάκι πέφτει και... τώρα πάλι καλά! Τώρα τουλάχιστον έχω μαλλιά :-)
Πού να με βλέπατε εκείνον τον καιρό δίχως μαλλιά και δίχως δόντια!
Και τα μπροστινά, κιόλας, να πάρει η ευχή!
Μπορεί τους εμετούς και τις ζαλάδες να τις γλίτωσα με τις χημειοθεραπείες αλλά κάτι παρενέργειες σαν μαύρισμα, και πέσιμο, νυχιών και πέσιμο γέφυρας (δοντιών) δεν τις γλίτωσα!
Και είπα σήμερα να με ανταμείψω, για τα όσα πέρασα και περνώ, και πήγα στις αδελφές Χριστίννα και Θεοδώρα που μεταξύ άλλων κάνουν και μασάζ στο Narvavägen 24 κάπου στο κέντρο της Στοκχόλμης.
Με την χαλαρωτική μουσική - Deep Blue έγραφε στο δισκάκι που αποφάσισα κι εγώ να αποκτήσω -, και με το κλασικό σουηδικό μασάζ απολάμβανα το κάθε δευτερόλεπτο των 70 λεπτών που αφιέρωσε η Χριστίνα σε όλο μου το ταλαιπωρημένο και κουρασμένο κορμί!
Σύντομα θα το ξανακάνω...Άλλωστε ακόμα δεν έχω αποφασίσει ποιο απ' όλα αυτά τα περιδέραια θα πάρω επομένως σύντομα θα πάω για άλλη μια δόση περιποίησης, και αγοράς!
Αυτά από την Στοκχόλμη την ίδια ώρα που εσείς τρώγατε τον τραγανιστό μπακαλιάρο...
