Πολλά πράγματα μαζί συνωμότησαν στο να μην είμαι σήμερα στην Ελλάδα - και το ήθελα τόσο!
Σήμερα γίνεται η συνάντηση της τάξης μας από το γυμνάσιο των Κάτω Πορροίων Σερρών.
Μου το είπε η Άννα Σπυρωνάσιου, η οργανώτρια της συνάντησης, στις 6 Αυγούστου, τότε που μόλις είχα επιστρέψει από την κλινική, Vidarkliniken – antroposoferna, όπου είχα παει για μια δεκαπενθήμερη κούρα. Και που τελικά οι δυο εβδομάδες είχαν γίνει τρεις... αλλά άλλη ιστορία αυτή!
«Στις 1 Σεπτεμβρίου μαζευόμαστε στο γυμνάσιό μας και μετά πάμε στην Μακρινίτσα για τα υπόλοιπα» μου είχε πει κι εγώ τότε φαντάστηκα ότι μέχρι τις 1 Σεπτεβρίου σίγουρα θα τα καταφέρω.
Σήμερα γίνεται η συνάντηση της τάξης μας από το γυμνάσιο των Κάτω Πορροίων Σερρών.
Μου το είπε η Άννα Σπυρωνάσιου, η οργανώτρια της συνάντησης, στις 6 Αυγούστου, τότε που μόλις είχα επιστρέψει από την κλινική, Vidarkliniken – antroposoferna, όπου είχα παει για μια δεκαπενθήμερη κούρα. Και που τελικά οι δυο εβδομάδες είχαν γίνει τρεις... αλλά άλλη ιστορία αυτή!
«Στις 1 Σεπτεμβρίου μαζευόμαστε στο γυμνάσιό μας και μετά πάμε στην Μακρινίτσα για τα υπόλοιπα» μου είχε πει κι εγώ τότε φαντάστηκα ότι μέχρι τις 1 Σεπτεβρίου σίγουρα θα τα καταφέρω.
Είπα, πολλά μαζί μου απαγορεύουν τώρα να κατέβω και ούτε καν έκπληξη μπορώ να τους κάνω έτσι όπως τους είχα κάνει την περασμένη φορά πριν 16 ή 17 χρόνια; Ούτε που θυμάμαι!
«Μπαααα, δεν μπορώ να κατέβω», τους έλεγα και τότε μα τελικά κατέβηκα και δεν τους έβρισκα και στο σημείο, στην Θεσσαλονίκη, όπου ήταν να γίνει η συνάντηση... μα όποιος θέλει να βρει κάτι το βρίσκει καθώς κι εγώ τους είχα βρει κάπου στα λαδάδικα!
Τι πολλά συνέβησαν από τότε; Τουλάχιστον σε μένα!
Αυτούς που δεν είχαν παρευρεθεί στην τότε συνάντηση έχω να τους δω κάπου 35 χρόνια!!! Και πόσο ήθελα να τους δω....
Προηγουμένως έστειλα sms στην Άννα και της παρακάλεσα να το διαβάσει δυνατά στην συνάντηση.
Έγραψα πως λυπάμαι πολύ, μα πάρα πολύ, που αυτή τη φορά δεν μπόρεσα να τους κάνω την έκπληξη που είχα κάνει την προηγούμενη. Και πως όποιος με θυμάται και θέλει να έρθει σε επαφή μαζί μου θα με βρει στο mail... και όποιος θέλει να με διαβάζει θα με βρει στο blog!
Μα πόσοι από αυτούς γνωρίζουν από Internet;
Εγώ είχα την τύχη, που καμιά φορά την θεωρώ και ατυχία, να ζω στην Σουηδία όπου έχουμε και το δικαίωμα και τις προϋποθέσεις να εξελισσόμαστε και στις ηλικίες που βρισκόμαστε!
Στην Ελλάδα υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις;
Βέβαια, ο άνθρωπος όταν θέλει τις προϋποθέσεις τις φτιάχνει ο ίδιος..... έτσι όπως κι εγώ έφτιαξα τις δικές μου διότι κανείς δεν ήρθε να μου τις δώσει στο χέρι!
Αυτά!
Με λίγη καλή τύχη ίσως μου στείλουν φωτογραφίες και για να τους δω αλλά και για να τις ανεβάσω στο blog!
Καλή διασκέδαση εύχομαι σε όλους και καλές αναμνήσεις!
«Μπαααα, δεν μπορώ να κατέβω», τους έλεγα και τότε μα τελικά κατέβηκα και δεν τους έβρισκα και στο σημείο, στην Θεσσαλονίκη, όπου ήταν να γίνει η συνάντηση... μα όποιος θέλει να βρει κάτι το βρίσκει καθώς κι εγώ τους είχα βρει κάπου στα λαδάδικα!
Τι πολλά συνέβησαν από τότε; Τουλάχιστον σε μένα!
Αυτούς που δεν είχαν παρευρεθεί στην τότε συνάντηση έχω να τους δω κάπου 35 χρόνια!!! Και πόσο ήθελα να τους δω....
Προηγουμένως έστειλα sms στην Άννα και της παρακάλεσα να το διαβάσει δυνατά στην συνάντηση.
Έγραψα πως λυπάμαι πολύ, μα πάρα πολύ, που αυτή τη φορά δεν μπόρεσα να τους κάνω την έκπληξη που είχα κάνει την προηγούμενη. Και πως όποιος με θυμάται και θέλει να έρθει σε επαφή μαζί μου θα με βρει στο mail... και όποιος θέλει να με διαβάζει θα με βρει στο blog!
Μα πόσοι από αυτούς γνωρίζουν από Internet;
Εγώ είχα την τύχη, που καμιά φορά την θεωρώ και ατυχία, να ζω στην Σουηδία όπου έχουμε και το δικαίωμα και τις προϋποθέσεις να εξελισσόμαστε και στις ηλικίες που βρισκόμαστε!
Στην Ελλάδα υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις;
Βέβαια, ο άνθρωπος όταν θέλει τις προϋποθέσεις τις φτιάχνει ο ίδιος..... έτσι όπως κι εγώ έφτιαξα τις δικές μου διότι κανείς δεν ήρθε να μου τις δώσει στο χέρι!
Αυτά!
Με λίγη καλή τύχη ίσως μου στείλουν φωτογραφίες και για να τους δω αλλά και για να τις ανεβάσω στο blog!
Καλή διασκέδαση εύχομαι σε όλους και καλές αναμνήσεις!
