Sunday, May 6, 2007

Κομμένο το Lifestyle μου... μα ακόμα ΥΠΑΡΧΩ!


Τι άλλαξα από τις 8 Μαρτίου, από τότε που έμαθα για τον καρκίνο που φώλιαζε μέσα στον αριστερό μου μαστό. Από πότε φωλιάζει εκεί; Κανείς δεν ξέρει. Πριν λιγότερο από ένα χρόνο είχα παει για μαστογραφία και μου είχαν πει πως όλα ήταν ρόδινα και ωραία. Άντε τώρα να βρεις απάντηση στο ερώτημα: πότε μου επισκέφτηκε και από πότε τον έτρεφα κιόλας!

Κατ’ αρχάς περπατώ περίπου μια ώρα καθημερινά είτε βρέχει είτε χιονίζει. Ευτυχώς που ανοιξιάτικα με βρήκε το κακό επομένως με βοηθά και ο καιρός στην νέα μου δραστηριότητα!
Έκοψα την τηλεόραση, μόνο τις ειδήσεις βλέπω και εκείνο όχι πάντα. Σήμερα, ας πούμε, ούτε ξέρω τι γίνεται στην Γαλλία, αλλά υποψιάζομαι πως ο Sarkozy θα την φαει την Royal… σιγά μη ψηφίσουν οι Γάλοι γυναίκα!

Έκοψα τις εφημερίδες. Ούτε Svenska Dagbladet ούτε Dagens Industri ούτε Dagens Nyheter που κάθε πρωί έρχονταν μέχρι το σπίτι μου και με την επιθυμία μου να τις διαβάσω όλες ερχόταν και εδραίωνε μέσα μου το στρες με όλο του το μεγαλείο!

Στην διατροφή έκοψα το επιτραπέζιο αλάτι και χρησιμοποιώ μόνο θαλασσινό.
Και αν θέλω ακόμα πιο έντονη γεύση βάζω ακόμα πιο πολύ λεμόνι!
Έκοψα τελείως την ζάχαρη και ασφαλώς τα ζαχαρωτά - όχι πως ήμουν και κανένας μανιακός καταναλωτής τους! Παράξενο, σαν μικρό μου έλειπαν τόσο μα σαν μεγάλη ποτέ δεν με έλκυσαν!
Έκοψα τα γαλακτοκομικά - το έγραψα και νωρίτερα αυτό.
Πάει και το λίγο κρέας που κάπου – κάπου έτρωγα.
Όσο για τα αλλαντικά εδώ και δεκαετίες τα απεχθάνομαι.
Μου είχε πει μια μέρα ένας ξάδελφός μου, που επίσης έμενε στη Στοκχόλμη, ο Ηλίας, που σήμερα δεν υπάρχει πια: να ‘βλεπες ξαδέλφη πώς έριξαν ολόκληρο το βόδι (κεφάλι, πόδια, ουρά, κοιλιά, κέρατα, μάτια, αυτιά...) μέσα σε κάποιο μηχανικό εξοπλισμό και... από την άλλη μεριά έβγαιναν τα korv = λουκάνικα... από τότε μαχαίρι κομμένα τα αλλαντικά!

Αλλά πάνω απ’ όλα έκοψα το στρες.
Τώρα γίνεται να κόψεις το στρες, δηλαδή το Lifestyle σου;
Διότι στρες σημαίνει ζωή. Στρες για μένα είναι η καθημερινότητά μου, είναι η αναπνοή μου. Και αν κόψω την αναπνοή μου είναι σαν να κόβω τη ζωή μου.
Επομένως έκοψα τη ζωή μου!

Είναι σαν να πήρα ένα ψαλίδι και έκοψα την ίδια μου τη ζωή αλλά επειδή βλέπω πως ακόμα αναπνέω υποψιάζομαι πως κάτι συμβαίνει! Και αυτό θέλω να ψάξω!
Θέλω να ψάξω τι είναι αυτό που θέλει να δώσει και το μήνυμα ότι αν και κόβουμε το στρες, δηλαδή το lifestyle μας, δεν παύουμε να ζούμε!