Ατελείωτες οι μέρες στη Σκανδιναβία...

Παει ο περίπατός μου, σήμερα, και κάνει και τόσο ωραίο καιρό!
Με δέσανε στο σπίτι οι πληγές που παρουσιάστηκαν στις πατούσες μου και αν αυτό είναι καμιά παρενέργεια από τις χημειοθεραπείες ή από τα, σχετικά καινούργια, σανδάλια που φορούσα στον χθεσινό μου περίπατο δεν ξέρω.

Το θέμα είναι ότι παρέμεινα στο σπίτι κι ότι είναι ακόμα απόγευμα που αυτό σημαίνει ότι πολλές ώρες ακόμα θα είμαι μέσα.
Οι καλοκαιρινές νύχτες είναι ατελείωτες, εδώ, το ίδιο και οι χειμερινές αλλά από την αντίθετη πλευρά - το καλοκαίρι δεν νυχτώνει ποτέ και τον χειμώνα δεν ξημερώνει ποτέ.

Και οι δυο περιπτώσεις είναι κουραστικές για κάποιον που είναι ασυνήθιστος.
Πήγαμε χθες βράδυ να ποτίσουμε τον κήπο, στο κέντρο της Στοκχόλμης, και η Καίτη που ήρθε από την Μύκονο να επισκεφτεί την φίλη μου, Μαρία, δεν μπορούσε να αντιληφθεί ότι πιάσαμε μεσάνυχτα, η ώρα ήταν 23.30, και εμείς ακόμα καθόμαστε στον κήπο με το φως της ημέρας.

Στις 22 Ιουνίου, όμως, αρχίζει η κάθοδος. Αρχίζουν να μικραίνουν οι νύχτες και να... μάλλον λάθος τα λεω - αρχίζουν να μεγαλώνουν οι νύχτες και να μικραίνουν οι μέρες, εννοώ.
Αρχίζουμε, δηλαδή, να βαδίζουμε προς το φθινόπωρο και όταν αρχίζει αυτή η κάθοδος πιάνουν τα μελαγχολικά σε πολλούς!
Την δε 22 Ιουνίου, σαν μεσοκαλόκαιρο, την γιορτάζουν οι σουηδοί πομπωδώς και γίνεται το «έλα να δεις» με την κατανάλωση των ποτών!
Σαν σαύρες σέρνονται, τέτοιες μέρες, θαρρείς και κάποιος θα τους πάρει το ποτό από το σπίτι και θα τους το στερήσει, ας πούμε το επόμενο σαββατοκύριακο...μονομιάς το θέλουν κι όχι λίγο-λίγο!

Κάτι απερίγραπτο συμβαίνει με αυτούς τους ανθρώπους όσον αφορά την ποτοποσία αλλά όσο αλκοόλ και να καταβροχθίσουν το σαββατοκύριακο την Δευτέρα θα είναι στην ώρα τους στη δουλειά τους και στα καθήκοντά τους!
Είμαι σχεδόν 33 χρόνια στη Σουηδία και ακόμα δεν έχω καταλάβει πώς λειτουργούν αυτοί οι άνθρωποι σε σχέση με το αλκοόλ!
Είναι απίστευτο!