Αλλά επί τέσσερις - πέντε ώρες περπατούσαμε με την Άννα, την γειτόνισσά μου, στο δάσος κάπου γύρω από την IKEA, στα νότια προάστια της Στοκχόλμης, Kungens Kurva.
Κάποτε είχε ακούσει ότι σ’ εκείνα τα μέρη υπάρχουν kantareller, ένα είδος μανιταριού που μας αρέσει τρομερά, και ξεκινήσαμε παίρνοντας και το πικ-νικ μας στις τσάντες.
Άγνοια και οι δυο από μανιτάρια άλλα είδη δεν τολμούσαμε να μαζέψουμε διότι αν δεν τα γνωρίζεις καλά ο κίνδυνος για δηλητηρίαση είναι μεγάλος.
Τι κι αν είμαι από χωριό αυτό το είδος δεν το γνωρίζω - στο μάζεμα των σαλιγκαριών δεν με πιάνει κανένας αλλά τα μανιτάρια δεν τα μαζεύαμε στο χωριό, θυμάμαι.
Προφανώς δεν γνωρίζαμε ότι και αυτά είναι τέλεια διατροφή.
Κι έτσι έμεινα με την όρεξη!
Δεν πειράζει, όμως, ο δρόμος για την Ιθάκη είναι το ίδιο ενδιαφέρον όσο και η ίδια η Ιθάκη διότι τρώγοντας το πικ-νικ μας πετούσαμε τα κουκούτσια των ελιών και σημαδεύαμε να πάνε σε καλό μέρος μπας και πιάσουν και φυτρώσουν κανα-δυο ελαιόδενδρα... στην Σουηδία!!!
Κάποτε είχε ακούσει ότι σ’ εκείνα τα μέρη υπάρχουν kantareller, ένα είδος μανιταριού που μας αρέσει τρομερά, και ξεκινήσαμε παίρνοντας και το πικ-νικ μας στις τσάντες.
Άγνοια και οι δυο από μανιτάρια άλλα είδη δεν τολμούσαμε να μαζέψουμε διότι αν δεν τα γνωρίζεις καλά ο κίνδυνος για δηλητηρίαση είναι μεγάλος.
Τι κι αν είμαι από χωριό αυτό το είδος δεν το γνωρίζω - στο μάζεμα των σαλιγκαριών δεν με πιάνει κανένας αλλά τα μανιτάρια δεν τα μαζεύαμε στο χωριό, θυμάμαι.
Προφανώς δεν γνωρίζαμε ότι και αυτά είναι τέλεια διατροφή.
Κι έτσι έμεινα με την όρεξη!
Δεν πειράζει, όμως, ο δρόμος για την Ιθάκη είναι το ίδιο ενδιαφέρον όσο και η ίδια η Ιθάκη διότι τρώγοντας το πικ-νικ μας πετούσαμε τα κουκούτσια των ελιών και σημαδεύαμε να πάνε σε καλό μέρος μπας και πιάσουν και φυτρώσουν κανα-δυο ελαιόδενδρα... στην Σουηδία!!!
Άξιζε το ταξίδι μας, βέβαια, όχι μόνο σαν γυμναστική αλλά και σαν απόλαυση διότι αυτά τα πανέμορφα κόκκινα και τουρκουάζ πράγματα που βρέθηκαν μπροστά μας πώς αλλιώς θα τα βλέπαμε; 
(Η Άννα εδώ προσπαθεί αλλά μάταια)
