Πήρα χθες την κάμερά μου και το ‘ριξα και στην οδοιπορία και στο ψάξιμο. Έψαχνα κάτι! Κάτι το συγκεκριμένο ήθελα να φωτογραφήσω μα δεν το έβρισκα.Λες να έχει περάσει η εποχή των μήλων και δεν έβρισκα εκείνο το καλάθι; Εκείνο το γεμάτο με μήλα καλάθι που μερικοί σουηδοί κρεμούν έξω από τον φράχτη του σπιτιού τους και για τους περαστικούς γράφουν το: var så god och ta = πάρε όσα θες!
Δεν τα κατάφερα να σας δείξω μια τέτοια, για μένα, πολύ όμορφη εικόνα όπου ο σουηδός ενώ δεν τα θέλει πια τα μήλα δεν τα αφήνει και να σαπίζουν πάνω στην πρασινάδα του κήπου του την στιγμή που ξέρει ότι κάποιοι άλλοι τα θέλουν!
Τα μαζεύει, γεμίζει το καλαθάκι, το κρεμά προσεκτικά στον φράχτη δίπλα στην εξώπορτά του, και κρεμά και την επιγραφή: «πάρε όσα θες», που επίσης μερίμνησε να γράψει! (Η φωτογραφία με το καλάθι δεν είναι δική μου)
Δεν είναι καλή και ανθρώπινη η κίνηση; Εγώ είχα κατασυγκινηθεί όταν πριν δεκαετίας πρωτοείδα αυτήν την εικόνα στο Mälarhöjden σε μια περιοχή νότια της Στοκχόλμης.
Μέχρι και εκεί πήγα χθες σιγουρότατη πως μπορεί αλλού να μην έχει αλλά εκεί σίγουρα θα έχει! Μα δεν υπήρχε ούτε εκεί και ρώτησα την γειτόνισσα, που εκείνη την ώρα ήταν έξω, και έμαθα ότι η γιαγιά, που κρεμούσε το καλάθι στον φράχτη, έχει πια πεθάνει.....
Ελαφρύ να είναι το χώμα της.....
Έσκασα, ωστόσο, να τρωω μήλα χθες και μάλιστα κατευθείαν από την μάννα την μηλιά!
Μπορεί καλάθι να μην βρήκα αλλά μηλιές βρήκα μπόλικες και ενώ τα μήλα στα ράφια των σούπερ μάρκετ ποτέ δεν με συγκινούν πάνω στις μηλιές με τρελαίνουν και δεν χορταίνω να τα τρωω!!!
Μικρά στο χωριό «κλέβαμε» κυδώνια, ρόδια, κεράσια, φουντούκια κλπ.
Καλά και τα δικά σου αλλά τα ξένα, να πάρει η ευχή, είναι καλύτερα!
