Monday, January 8, 2007

Θεέ μου, την δεύτερη φορά...

...πώς, πώς...θα ξαναγαπήσω... θα ξαναγαπήσω!
Και βέβαια θα ξαναγαπήσω...
Και θα λαχταρήσω και θα ξαναγαπήσω!
Γιατί να μην ξαναγαπήσω;

Αλλά αυτή τη φορά θ’ αγαπήσω πλούσιο άντρα...
Γιατί;
Απλούστατα για να ξεφύγω από την γκαντεμιά της φτώχιας και δεν χρειάζεται να δηλώσω καμιά πολύπλοκη και πολυφιλοσοφημένη απάντηση!

(Είδατε, στο κείμενο που έγραψα ότι θέλω να παντρευτώ πλούσιο κανείς δεν έγραψε σχόλιο...αναρωτιέμαι γιατί)

Όσο, εμείς οι γυναίκες, το σχολάζουμε, έτσι, στην πλάκα, όλα είναι μια χαρά!
Αν, όμως, το πούμε δημόσια, πω, πω, πω... παναγιά μου!
Τι ψώνιο δε σου λενε, τι ονειροπαρμένη δε σου λενε, τι αλλοπαρμένη δε σου λενε...
Αλίμονό σου έτσι και το πεις ανοιχτά!

Γιατί ρε παιδιά;
Εγώ στα νιάτα μου δεν το ‘λεγα το παραμύθι να παντρευτώ πλούσιο... συστηματικά και μεθοδικά τον απέφευγα...
Ήρθα, λοιπόν, και το λεω τώρα!
Γιατί, όμως, με καταδικάζετε, έτσι, δίχως λόγο!

Άλλωστε, ποιος λεει ότι θέλω τα λεφτά του!
Να τα βράσω τα λεφτά του!
Να μπω πάλι στην εξάρτηση της συντήρησης από άλλον, αυτό που ήμουν επί 17 χρόνια μέχρι που πήρα το κινητό μου, και κάποια απομεινάρια της αξιοπρέπειάς μου,... και την έκανα;

Ε, όχι δα!

Νου και μυαλό έχω για ν’ αποκτήσω, από τέτοια, κι εγώ η ίδια!
Τα δικά του θα λειτουργήσουν μόνο σαν ένα βοηθητικό μέσο και τίποτε άλλο...

Διότι δεν θα επέτρεπα να υποτιμήσω τον εαυτό μου θεωρώντας τον ανίκανο και ακατάλληλο να κερδίζει ο ίδιος χρήματα!

Αυτά για την ώρα... υπάρχουν πολλά, επί του θέματος, στην πηγή της έμπνευσής μου!

¤Στην θολή, δυστυχώς, φωτογραφία είμαι με τον Jacob Wallenberg, ένας από τους πλουσιότερους της Σουηδίας! Το όνομα Wallenberg τα λεει όλα...

Όχι δεν του «ζήτησα το χέρι»... είναι παντρεμένος ;-)