Να φταιει το καινούργιο στερεοφωνικό που κουβάλησα σπίτι μου χθες βράδυ και σήμερα είμαι στα χάι μου, που λενε;
Είναι γεγονός ότι την συλλογή των CD και των αρκετών κασετών, που έχω σπίτι μου, είχα καιρό να την ακούσω – είχαν χαλάσει και το στερεοφωνικό και το DVD-player στο laptop και με τον καρκίνο (μαστού) είχα παρατήσει και την μουσική, που τόσο την αγαπώ και που τόσο με εκφράζει.
Και σήμερα παίζει από το πρωί το στερεοφωνικό με διάφορα κομμάτια και δώστου, εγώ, στον χορό.
Από ζεϊμπέκικο, τσιφτετέλι και από τσιφτετέλι, συρτό και μετά καπάκι το ποντιακό, και παει λέγοντας...
Και, θαρρείς και ζευγαράκι πανε αυτά τα δυο, τουλάχιστον για τις γυναίκες - μουσική και καθαριότητα, ξεσήκωσα όλο το σπίτι!
Γιατί σήμερα η «μετακόμιση» κι όχι άλλη μέρα;
Γιατί αλλάζω και απαλλάζω τα τραπέζια - μια το τραπέζι της κουζίνας κάνω γραφείο και το γραφείο τραπέζι κουζίνας, και μια αντίστροφα πάλι - ούτως ή άλλως στο τραπέζι του σαλονιού, πλέον, γράφω τι το θέλω το γραφείο αλλά να.... και ενδιάμεσα χορό!
Να ‘στε καλά βρε Χαρούλα, Πάριε, Βιτάλη...
Θα ψάξω τώρα ν’ ακούσω κι εκείνη την κασέτα με τους Χαίνηδες, γι αυτήν που έγραψα κι εδώ, εκείνη που προσπαθούσε να με παρηγορήσει τότε που ήμουν απαρηγόρητη, τότε που ήταν αφάνταστη η ανάγκη μου για παρηγοριά, για κατανόηση, για αγάπη...κλπ., κλπ., κλπ...
Άιντε Λίτσα Διαμάντη «...έλα μαζί μου μόνο μια νύχτα και μη σκεφτείς τον ψεύτη τον ντουνιά... ρίχτα όλα τα τσιφτετέλια ρίχτα και τον παράδεισό σου στην φωτιά...»
άιντεεεε τα τσιφτετέλιαααα!!!!
Χορέψτε παιδιά, ρίχτε τα έξω, χορέψτε, γελάστε, γλεντήστε... ούτε μικρή είναι η ζωή ούτε μεγάλη, είναι απλά αυτή που είναι αλλά, να πάρει η ευχή, στο χέρι μας είναι να την κάνουμε εύκολη και ευχάριστη!!!!
Είναι γεγονός ότι την συλλογή των CD και των αρκετών κασετών, που έχω σπίτι μου, είχα καιρό να την ακούσω – είχαν χαλάσει και το στερεοφωνικό και το DVD-player στο laptop και με τον καρκίνο (μαστού) είχα παρατήσει και την μουσική, που τόσο την αγαπώ και που τόσο με εκφράζει.
Και σήμερα παίζει από το πρωί το στερεοφωνικό με διάφορα κομμάτια και δώστου, εγώ, στον χορό.
Από ζεϊμπέκικο, τσιφτετέλι και από τσιφτετέλι, συρτό και μετά καπάκι το ποντιακό, και παει λέγοντας...
Και, θαρρείς και ζευγαράκι πανε αυτά τα δυο, τουλάχιστον για τις γυναίκες - μουσική και καθαριότητα, ξεσήκωσα όλο το σπίτι!
Γιατί σήμερα η «μετακόμιση» κι όχι άλλη μέρα;
Γιατί αλλάζω και απαλλάζω τα τραπέζια - μια το τραπέζι της κουζίνας κάνω γραφείο και το γραφείο τραπέζι κουζίνας, και μια αντίστροφα πάλι - ούτως ή άλλως στο τραπέζι του σαλονιού, πλέον, γράφω τι το θέλω το γραφείο αλλά να.... και ενδιάμεσα χορό!
Να ‘στε καλά βρε Χαρούλα, Πάριε, Βιτάλη...
Θα ψάξω τώρα ν’ ακούσω κι εκείνη την κασέτα με τους Χαίνηδες, γι αυτήν που έγραψα κι εδώ, εκείνη που προσπαθούσε να με παρηγορήσει τότε που ήμουν απαρηγόρητη, τότε που ήταν αφάνταστη η ανάγκη μου για παρηγοριά, για κατανόηση, για αγάπη...κλπ., κλπ., κλπ...
Άιντε Λίτσα Διαμάντη «...έλα μαζί μου μόνο μια νύχτα και μη σκεφτείς τον ψεύτη τον ντουνιά... ρίχτα όλα τα τσιφτετέλια ρίχτα και τον παράδεισό σου στην φωτιά...»
άιντεεεε τα τσιφτετέλιαααα!!!!
Χορέψτε παιδιά, ρίχτε τα έξω, χορέψτε, γελάστε, γλεντήστε... ούτε μικρή είναι η ζωή ούτε μεγάλη, είναι απλά αυτή που είναι αλλά, να πάρει η ευχή, στο χέρι μας είναι να την κάνουμε εύκολη και ευχάριστη!!!!
