Με Μαρινέλλα και Νταλάρα, σήμερα, και με ρυθμούς ζεϊμπέκικο, τσιφτετέλι κλπ., συνεχίζω και το πάρτι μου και την καθαριότητα.
Εδώ που τα λέμε δεν είναι μόνο καθαριότητα αυτό που γίνεται εδώ, αλλά είναι η οριστική εγκατάσταση στο σπίτι στο οποίο έχω μετακομίσει ήδη από 16 Μαρτίου του 2007, 8 μέρες μετά την διάγνωση του καρκίνου (μαστού).
Αλλά ποιος άνοιγε κιβώτια και τέτοια τότε!!!
Την βιβλιοθήκη, πχ, τώρα την συναρμολόγησα, τα βιβλία, τις φωτογραφίες κλπ., τώρα τις έχω βγάλει από τα κιβώτια, επομένως πέφτει πολύ δουλειά....
Αλλά με Μαρινέλα και Νταλάρα και με «... η αγάπη που μας έδεσε πόνο δεν θα γνωρίσει, ήμαστε δυο σταλαγματιές από την ίδια βρύση.... ήταν μια σπίθα στη αρχή και μιας βροχής ψιχάλα κι έγιν’ η σπίθα πυρκαγιά και πέλαγος η στάλα...» ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΜΙΑ ΧΑΡΑ!!!!
Με την ευκαιρία του κεφιού σκέφτηκα να κάνω κι αυτό που τελευταία μου λεει η Μαρία α., η φίλη και συγγενής μου - ΑΜΑΖΟΝΑ κι αυτή:
«Δείξε στο κοινό σου" έτσι ακριβώς το λεει, κιόλας "το μαλλάκι σου... ΩΡΕ ΜΑΛΛΑΡΑΑΑΑ» φωνάζει κάπου – κάπου, το Μαράκι, για να με ενθαρρύνει!
Νάτο, λοιπόν, το μαλλί μου, όπως έχει σήμερα (φωτογραφία)
Θα αποφάσιζα εγώ ποτέ να κόψω το μαλλί μου σε τέτοιο στυλ;
Ασφαλώς ΟΧΙ!!
Να, όμως, που έτσι το γουστάρω πολύ και λεω στο εξής κάπως έτσι να το έχω!
Κι άλλο θετικό, λοιπόν, που μ’ έχει φέρει ο καρκίνος - ΤΟ ΝΕΟ ΜΟΥ LOOK!!!
Εδώ που τα λέμε δεν είναι μόνο καθαριότητα αυτό που γίνεται εδώ, αλλά είναι η οριστική εγκατάσταση στο σπίτι στο οποίο έχω μετακομίσει ήδη από 16 Μαρτίου του 2007, 8 μέρες μετά την διάγνωση του καρκίνου (μαστού).
Αλλά ποιος άνοιγε κιβώτια και τέτοια τότε!!!
Την βιβλιοθήκη, πχ, τώρα την συναρμολόγησα, τα βιβλία, τις φωτογραφίες κλπ., τώρα τις έχω βγάλει από τα κιβώτια, επομένως πέφτει πολύ δουλειά....
Αλλά με Μαρινέλα και Νταλάρα και με «... η αγάπη που μας έδεσε πόνο δεν θα γνωρίσει, ήμαστε δυο σταλαγματιές από την ίδια βρύση.... ήταν μια σπίθα στη αρχή και μιας βροχής ψιχάλα κι έγιν’ η σπίθα πυρκαγιά και πέλαγος η στάλα...» ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΜΙΑ ΧΑΡΑ!!!!
Με την ευκαιρία του κεφιού σκέφτηκα να κάνω κι αυτό που τελευταία μου λεει η Μαρία α., η φίλη και συγγενής μου - ΑΜΑΖΟΝΑ κι αυτή:
«Δείξε στο κοινό σου" έτσι ακριβώς το λεει, κιόλας "το μαλλάκι σου... ΩΡΕ ΜΑΛΛΑΡΑΑΑΑ» φωνάζει κάπου – κάπου, το Μαράκι, για να με ενθαρρύνει!
Νάτο, λοιπόν, το μαλλί μου, όπως έχει σήμερα (φωτογραφία)
Θα αποφάσιζα εγώ ποτέ να κόψω το μαλλί μου σε τέτοιο στυλ;
Ασφαλώς ΟΧΙ!!
Να, όμως, που έτσι το γουστάρω πολύ και λεω στο εξής κάπως έτσι να το έχω!
Κι άλλο θετικό, λοιπόν, που μ’ έχει φέρει ο καρκίνος - ΤΟ ΝΕΟ ΜΟΥ LOOK!!!
Επομένως δεν υπάρχει κακό που δεν φέρνει μαζί του και κάποιο καλό!
Αλλά ούτε και υπάρχει καλό που δεν φέρνει μαζί του κάποιο κακό οπότε από εμάς εξαρτάται αν θέλουμε να βλέπουμε τα θετικά ή τα αρνητικά για να ζήσουμε την ζωή που μας απομένει ανάλογα.
