Γίνεται ψηφοφορία για καλύτερα ιστολόγια ΕΔΩ όπου είμαι υποψήφια για καλύτερου ξενιτεμένου ιστολόγου – μπείτε, αν θέλετε, να δώσετε την ψήφο σαςΟι σουηδοί μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων, τότε γιορτάζουν τα Χριστούγεννα αυτοί, έχουν ήδη βαρεθεί το χριστουγεννιάτικο φαγητό.
Ο λόγος είναι ότι ήδη από τον Οκτώβριο βλέπεις διαφημίσεις γι αυτό το περίφημό τους Julbord = Χριστουγεννιάτικο τραπέζι σε διάφορα μαγαζιά φαγάδικα.
Η κάθε εταιρία κερνά το προσωπικό του σε τέτοιο τραπέζι, το ίδιο κάνουν και η κάθε Οργάνωση, Ένωση, Σύλλογος, Σωματείο, Ίδρυμα κοκ., για τα μέλη τους, επομένως ο καθένας έχει ήδη φαει πάνω από μια φορά και μέχρι την παραμονή τα έχουν ήδη βαρεθεί!
Τι να φανε την παραμονή; Πάλι τα ίδια;
Αλλά εκείνο το στρώσιμο του τραπεζιού, με τον τρόπο που το κάνουν, εκείνες οι λεπτομέρειες και η φινέτσα, εκείνη η ατμόσφαιρα, εκείνα είναι που σου εμπνέουν, εκείνα σε φέρνουν στο πνεύμα των Χριστουγέννων.
Όταν τα είδα για πρώτη φορά τρελάθηκα από την ομορφιά και την τελειότητα!
Κι εκείνο το στολισμένο δέντρο, κάπου εκεί στο σαλόνι, επιδείνωνε την τρέλα μου!
Τι να πω και για τα πάμπολλα τυλιγμένα δώρα από κάτω.
Κι εκείνη η τελετή μοιράζοντας τα δώρα διαβάζοντας και έναν στοίχο που πάντα ήταν γραμμένο πάνω στο δώρο...
Από το χωριό και την φτώχια, εγώ, ήρθα ξαφνικά στην πληθώρα και στην πολυτέλεια, τι να λεμε τώρα!!!
Και το πιο τρελό ήταν που εκείνη την παραμονή Χριστουγέννων, το 1977 ήταν θαρρώ, φώναξαν και το όνομά μου αν και η επίσκεψή μου, σ’ εκείνο το σπίτι, ήταν έκτακτη και όχι προγραμματισμένη!
”GOD JUL SIMELA = ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΥΜΕΛΑ” φώναξε αυτός που μοίραζε τα δώρα...
ΩΠΑ! Ένα δώρο και για μένα - νέα εγώ, τότε, στη Σουηδία ούτε που μιλούσα τα σουηδικά καλά – καλά!!!
Από τότε κι εγώ με τον ίδιο τρόπο γιόρταζα τα Χριστούγεννα μέχρι περίπου πριν δεκαετίας, τότε που άλλαξαν πολλά δεδομένα στη ζωή μου...
