Thursday, January 3, 2008

ΔΕ ΜΑΣ ΣΚΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΦΟΒΕΡΕΣ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΥ...


Ήρθε και το χιόνι, για τα σουηδικά δεδομένα, ελάχιστο θα το έλεγα αλλά έστω και αυτό!

Καιρό τώρα το περιμέναμε που μαύρα τα θεωρούν τα Χριστούγεννα, οι σουηδοί, αν δεν γίνουν μέσα στο κατάλευκο χιόνι.

Μαυρίλα και αραχνιά, λοιπόν, τα Χριστούγεννα φέτος αλλά και πέρυσι...για πρόπερσι δεν θυμάμαι!

Σήμερα, όμως, που εγώ ετοιμάζομαι να βγω για δουλειές μας βρήκε το ξημέρωμα με γύρω στα 10 εκατοστά χιόνι - και ακόμα ρίχνει...

Μωρέ καλά δεν είμαι εδώ μέσα στην ζεστή γωνίτσα - τι να τρέχω τώρα έξω στα κρύα, να γλιστρώ από ‘δώ, να πέφτω από ’κεί και στα καλά καθούμενα να σπάσω και κανένα κεφάλι περπατώντας!

Με φαντάζεστε να γλιστρώ και να πέφτω; Κρίμα που δεν γίνεται να αυτοφωτογραφίζομαι να σας κάνω να γελάτε βλέποντάς με να κατρακυλώ τα σκαλιά ή κάποια κατηφόρα...

Ωστόσο εμάς, εδώ, τα χιόνια και τα κρύα δεν μας σκιάζουν.
Έχουμε μάθει να τα περπατάμε και να τα σκιάζουμε εμείς...

Επομένως παίρνω σε λίγο το μετρό - ίσως και να περπατήσω μέχρι την στάση του λεωφορείου για να χαρώ και το χιόνι - παίρνω μετά το λεωφορείο και μετά το τρένο για να παω στο Flemingsberg, ένα νότιο προάστιο της Στοκχόλμης.
Εκεί είναι η Αστυνομική Υπηρεσία που πριν 3-4 εργάσιμες μέρες άφησα αίτηση για κανονικό διαβατήριο, διότι το e-id μου που λειτουργεί σαν διαβατήριο ισχύει μόνο στις Schengen χώρες, και παω τώρα να το παραλάβω!

Είπα ότι ετοιμάζομαι για ταξίδι - για μακρινό ταξίδι!
Θα επανέλθω σ’ αυτό...
(Στην φωτογραφία το μπαλκονάκι όπως έχει αυτή την στιγμή)