Η φωτογραφία βγήκε πριν από το ταξίδι στην Νέα Υόρκη.
Το θέμα χειροτέρεψε τώρα αλλά δεν έχω την κάμερά μου να βγάλω νέες φωτογραφίες!
Το θέμα χειροτέρεψε τώρα αλλά δεν έχω την κάμερά μου να βγάλω νέες φωτογραφίες!
Άλλοι τόσοι σωροί από χαρτιά, φακέλους και διάφορα, που φαίνονται πάνω στο τραπέζι, έχει και κάτω από το τραπέζι!
Έχει και πάνω στα άλλα τραπέζια (κουζίνας και σαλονιού), έχει και πάνω σε καρέκλες, έχει και σε άλλες γωνιές στο πάτωμα αλλά έχει και στην βιβλιοθήκη!
Και όλα αυτά μαζεύτηκαν μετά από την μετακόμισή μου σε αυτό το σπίτι, στις 16 Μαρτίου του 2007.
Ούτε χρόνος, δηλαδή, αλλά με την υπόθεση του καρκίνου στον μαστό έχει μαζευτεί πράμα εδώ... !
Και το απεχθάνομαι το χαρτομάνι.
Να τα στοιβάζω δεν μ’ ενοχλεί αλλά να τα τακτοποιώ και να τα αρχειοποιώ το σιχαίνομαι όσο τίποτα άλλο - γι αυτό ένοιωθα πάντα την ανάγκη από μια γραμματέα!
Και στο φινάλε τι είναι;
Μια απόφαση είναι και τίποτα άλλο!
Είναι μια απόφαση να τα αρπάξεις και να τα κάνεις να σε φοβηθούν αυτά και από μόνα τους μετά να κατατάσσονται.
Η απόφαση λοιπόν λείπει.
Από τότε που επέστρεψα από την Νέα Υόρκη, από την Τρίτη, όλο βρίσκω κάτι για να καταγίνομαι μόνο και μόνο να αποφύγω το χαρτομάνι αυτό που βλέπετε.
Ή το ρίχνω στον ύπνο με την δήθεν δικαιολογία ότι ακόμα δεν συνήλθα από την διαφορά ώρας...
Και το ποστ αυτό γι αυτό το γράφω, για να αποφύγω και πάλι την δουλειά....
βοήθειααα.... δώστε μου μια κλωτσιά!!!
Μια κλωτσιά χρειάζομαι - μια κλωτσιά για να ξεκινήσω... και μετά όλα θα πάνε ρολόι
