Τώρα αν εννοήσουμε ότι Νέα Υόρκη είναι το Μανχάταν, διότι πολλοί έτσι την βλέπουν, τότε μπορώ να πω ότι την Νέα Υόρκη την έχω περπατήσει ΟΛΗ!Την έχω φαει με το κουταλάκι – έτσι δεν το λενε;
Και κατά μήκος και κατά πλάτος!
Περισσότερο μόνη και με τα πόδια αλλά και με παρέα τον Jιmmy και την Μαίρη με το αμάξι!
Τι νομίσαμε, δηλαδή, είναι το Μανχάταν;
Ένα μικρό και μακρόστενο νησάκι είναι με μερικά avenues που το διασχίζουν κατά μήκος και κάποια streets στο κατά πλάτος!
Ένα νησάκι κατάμεστο από απρόσωπους και κρύους ουρανοξύστες και με μια κατασκευή μετρό σαν ζούγκλα που αυτό σημαίνει ότι το νησάκι, εκτός του ότι το βαραίνουν οι ουρανοξύστες, είναι και κενό από κάτω. Κενό, άδειο, empty, εύκαιρο (ποντιακά) πώς το λενε – υπόγεια είναι φαγωμένο με το διαδίκτυο του μετρό!
Να μην έχεις την αίσθηση ότι όπου να ‘ναι βουλιάζει και μαζί με αυτό βουλιάζεις κι εσύ;
Η φίλη και αναγνώστρια Κωνσταντίνα με παρακαλά να ανεβάσω περισσότερες φωτογραφίες από την Νέα Υόρκη, διότι, όπως λεει, αυτή από την Αθήνα δεν το έχει κουνήσει...
Και ευτυχώς που πολλές από τις φωτογραφίες μου τις έχω περάσει στο USB και τις έχω σώσει διότι πολλές παραμένουν στην κάμερα που έχω ξεχάσει στο Lufthansa αεροπλάνο!
Και μην ξεχνάτε ότι οι ουρανοξύστες είναι βγαλμένες από την μέση και πάνω διότι ολόκληρες μου ήταν αδύνατον να τις φωτογραφίσω.
Και κάπου – κάπου ανάμεσα στα κρύα και άψυχα αμερικάνικα κτίρια έβλεπα και κάποια ευρωπαϊκού στυλ ζεστά και ομορφούλικα...αλλά αυτά είναι μέσα στην κάμερα!
Φωτογραφία 1: γωνία Wall Street και Broadway, καλός συνδιασμός - το ένα θυμίζει χρηματιστήρια και κεφάλαια και το άλλο πολιτισμό και θέατρα...
Φωτογραφία 2: ένας από τους πολλούς απρόσωπος ουρανοξύστες, δεν θυμάμαι πού.
Φωτογραφία 3: η εκκλησία Trinity (η Αγία Τριάδα, αν δεν κάνω λάθος) που είναι μπροστά στα μεγαθήρια του Wall Street.
