Με mail, τηλεφωνήματα, e-κάρτες, και sms κατέφθασαν οι ευχές αναγνωστών και φίλων... τι θαύμα αυτή η άμεση και ταχεία ανταπόκριση!Να ‘ναι καλά οι δημιουργοί του blogspot αλλά και η φίλη μου, η Colette, που πριν ενάμιση περίπου χρόνο μ’ άνοιξε τα μάτια και μου ‘μαθε τι εστί blog...
Άλλοι στενοχωρήθηκαν που δεν προλάβαιναν να πάρουν το αεροπλάνο να έρθουν – μ’ άρεσε ιδιαίτερα αυτό το «συγνώμη» θαρρείς κι ήταν υποχρεωμένοι να έρθουν!!!
Σας υπέρ-ευχαριστώ και δημόσια παιδιά – σαν να ήσασταν εδώ!!!
Άλλοι ζήτησαν, αν γίνεται, να αλλάξει η μέρα διότι Παρασκευές είναι αδύνατον να αφήσουν τις δουλειές τους!
Άλλοι ρωτούσαν αν, σύμφωνα με το post, πράγματι μπορούν να έρθουν... είχε ενδιαφέρον το θέμα και λυπάμαι που δεν υπήρχε κάμερα να έχω κάτι για να ανεβάσω...
Και πάνω σ’ όλο αυτό το μπάχαλο, που τελείως ξαφνικά και απρόβλεπτα αποφάσισα να οργανώσω, κατέφθασε και το τηλεφώνημα με μια νέα πρόσκληση!
«Ε, αφού πήγες σε αναγνώστριά σου στην Νέα Υόρκη πρέπει να δεχτείς και την δική μας πρόσκληση στην Γερμανία...», επέμενε η Κούλα από το Dortmund!
Δελεαστική η πρόσκλησή της, δεν λεω, μα τώρα μόλις επέστρεψα από το προηγούμενό μου ταξίδι!
Να συνέλθω πρώτα λίγο Κούλα.... λίγο αργότερα να συναντήσω τον ερχομό της Άνοιξης πιο νότια από την Σκανδιναβία;
