Wednesday, February 20, 2008

ΞΕΧΝΩ ΕΓΩ ΤΟΝ ΘΕΜΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ;

Δεν είναι δυνατόν, βέβαια, να ξεχάσω να γράψω για τον Θέμη Λαζαρίδη (στην φωτογραφία) που γνώρισα στην Νέα Υόρκη, αυτόν που μόλις διάβασε ότι επρόκειτο να ταξιδέψω για εκεί μου έστειλε mail να βρεθούμε για καφέ!

Και βρεθήκαμε - όχι για καφέ αλλά για ψάρι στο Elias corner, στην Astoria.

Είχα διαβάσει νωρίτερα για τους αγώνες του όσον αφορά το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας και λίγο πολύ ήξερα το θέμα της συζήτησης αλλά ο πόντιος, ο Θέμης μας, μ’ έχει αφήσει άναυδη που επιμένει στην αλλαγή του συστήματος και που δεν πτοείται από το «ένα χελιδόνι δεν φέρνει την άνοιξη!»

«Δεν γίνεται να αλλάξεις ολόκληρο σύστημα - δεν γίνεται να αλλάξεις τον έλληνα και την νοοτροπία του», επέμενα να του λεω εγώ διότι μιλούσα από εμπειρία!

Εγώ άντεξα τρία χρόνια να προωθώ τα εκλεκτά ελληνικά κρασιά στην αγορά της Σουηδίας – από δική μου πρωτοβουλία, έτσι, για την ΕΛΛΑΔΑ ρε ΓΑΜΩΤΟ, που λεμε, αλλά ο Θέμης επέμενε ότι θα αντέξει στον δικό του Γολγοθά για δέκα χρόνια!

Μακάρι!
Εγώ το μόνο που του εύχομαι είναι ΚΟΥΡΑΓΙΟ!

Αν και φοβάμαι ότι πολλά δεν θα καταφέρει είμαι, ωστόσο, σίγουρη ότι έναν λίθο, για τα θεμέλια της ριζικής αλλαγής του ξεφτίλα συστήματος που μόνο στην χώρα μας βλέπεις, θα ρίξει!
Είθε Θέμη οι λίθοι σου να ‘ναι περισσότεροι!
Πολύ περισσότεροι από έναν!

Μπείτε οι ίδιοι στο blog που διατηρεί, στο GREEK UNIVERSITY REFORM FORUM όπου καθημερινά γράφει σχετικά με το θέμα και όπου επίσης σχολιάζουν άλλοι επιστήμονες και μη.

Α, ξέχασα να συστήσω τον Θέμη – γεννήθηκε κάπου κοντά στην Θεσσαλονίκη, σπούδασε εκεί αλλά εδώ και 20 χρόνια ζει στην Νέα Υόρκη και σήμερα εργάζεται σαν αναπληρωτής καθηγητής χημείας σε πανεπιστήμιο κάπου στο Harlem της Νέας Υόρκης.... sorry αν δεν τα λεω «όπως πρέπει» Θέμη...


Και αν πάτε μια βόλτα από το Elias Corner, στο 31 street και 24 avenue στην Astoria αν θυμάμαι καλά, προσέξτε το μηχάνημα αυτό στην φωτογραφία που μου θύμισε τα παλιά καλά χρόνια – μεταξύ άλλων έχω κάνει και σερβιτόρα, στην Σουηδία, κάποτε... και ξέρω από τέτοιες αντίκες!