Monday, December 11, 2006

12 γυναικείες εντολές


Η Gunvor Engström, η διευθύνων σύμβουλος της Οργάνωσης Företagarna (Οι επιχηρηματίες), με την οποία πολλές φορές έχω συζητήσει και για την οποία έχω κάνει αναφορά και σε άρθρο μου στο «Πρώτο Θέμα», περνά δύσκολες στιγμές.

Η γυναίκα έχει δουλέψει πολύ, όχι μόνο να μεριμνήσει να μπουν περισσότερες γυναίκες στον εμποροβιομηχανικό χώρο, σε Διοικητικά Συμβούλια, σε business κλπ, αλλά έχει δουλέψει και με προσπάθειες ώστε τα θέματα αυτά, οικονομία, business, επιχειρήσεις κλπ., να μπουν σαν μάθημα στα σχολεία!
Ήδη στα δημοτικά σχολεία για να μη φοβάται το παιδί ούτε να τον απεχθάνεται αυτόν τον χώρο!

Να εξοικειωθεί στην ιδέα να ξεκινήσει μια επιχείρηση, να μπει στην νοοτροπία της προσεχτικής δαπάνης των οικονομικών κλπ.

Μετά από τρεισήμισι χρόνια στην θέση αυτή, η Gunvor Engström, αφήνει την σκυτάλη και ποτέ, σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν ξέρεις αν η ίδια παραιτείται ή αν οι άλλοι την «παρατούν»!

Συνέπεσε, μάλιστα, πριν έξι μήνες, να παραλάβει την σκυτάλη σαν Πρόεδρος στην συγκεκριμένη Οργάνωση, ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της σκανδιναβικής αεροπορικής εταιρίας SAS, ο Jan Carlzon.
Που ξέρω ότι πολλοί, και στην Ελλάδα, τον γνωρίζουν...έτσι τουλάχιστον μου είπε σε γεύμα που μαζί πήραμε πριν περίπου ένα χρόνο.
Ο οποίος ειλικρινά εκφράζει την λύπη του που η Gunvor Engström φεύγει από εκεί!

Τώρα διάβασα ένα ρεπορτάζ για την κυρία αυτή και σε κάποιο σημείο, σαν μια μαχαιριά να μπήκε στα στήθια μου!
Σαν να το έχω πει εγώ η ίδια. Σαν να το έχω γράψει εγώ η ίδια!
Ακριβώς όπως το έχουν γραμμένο έτσι συνηθίζω κι εγώ να το λεω!
Μα τόση σύμπτωση;

«Οι άντρες νοιώθουν στενάχωρα κοντά σε δυναμικές γυναίκες. Την προτιμούν μαλακή, απαλή, χαριτωμένη, χαμογελαστή... κλπ» έγραφε...

Παίρνω, λοιπόν, τώρα την ευκαιρία να απευθυνθώ στους άντρες αναγνώστες μου, γενικά σε όλους τους άντρες, και τους παρακαλώ, έτσι απευθείας, δίχως συντάκτες και αρχισυντάκτες ενδιάμεσα:

Σας ικετεύω, λοιπόν:
... μη μας θέλετε μόνο σαν στολίδια και μπιμπελό πάνω σε μπαούλα και σε σκρίνια.
...μη μας θέλετε μόνο με κόκκινα νύχια, με βαμμένα μάτια και μαλλιά, με ψιλά τακούνια, με αεράτα φουστανάκια.
...μη φαντάζεστε μόνο την εικόνα ανάμεσα στους μηρούς μας.
...μη μας καταδικάζετε επειδή τα έργα μας, σύμφωνα με τα στερεότυπα, μοιάζουν με ανδρικά.
... μη φοβάστε να μας προτείνετε ένα γεύμα.
... μη φοβάστε ένα πιθανόν ΟΧΙ μας.
... μην προσδοκείτε να «πηδήσετε» στην πρώτη συνάντηση... αφήστε το φρούτο να ωριμάσει κι από μόνο του να πέσει.. κι αν δεν έχει πέσει δεν χάλασε κι ο κόσμος!!!
... μην ελπίζετε στο σωματικό άγγιγμα... δείτε και τις άλλες χάρες στην απέναντί σας.

όσο για τον επαγγελματικό χώρο.
... μην κρύβεστε πίσω από τον «μαντρότοιχο» του σκουρόχρωμου κουστουμιού σας.
... αφήστε τον λεπτό σας εαυτό, το «γυναικείο» σας κομμάτι, ελεύθερο – σας εγγυούμαι ότι αυτό μας αρέσει.
... ακούστε προσεκτικά τις προτάσσεις μας που συνήθως εμπεριέχουν γυναικείες εμπειρίες, εμπειρίες και από άλλους χώρους που, επομένως, αποτελούν απαραίτητα στοιχεία για την συνεχώς αναπτυσσόμενη κοινωνία...
...δείτε τον πλούτο μας, τον «άνθρωπο» γυναίκα..

αμήν!