Χθες, μετά το γεύμα, εκείνο της γαλοπούλας που έλεγα, έγινε και η διανομή των δώρων - μια συνήθεια που για κάποια χρόνια την είχα σταματημένη αλλά μπήκαν τώρα και οι κοπελιές των γιων μου στη ζωή μας και ξανά αλλάζουμε στις νόρμες...
Οι γιοι μου θέλουν, λεει, να με τιμωρήσουν και σαν τιμωρία μου φέρανε δώρα βιβλία.
Δεν γνωρίζω τον λόγο αλλά από τότε που εγώ άρχισα να γράφω κάτι δεν πάει καλά με την ανάγνωση άλλων βιβλίων. Δεν διαβάζω άλλα βιβλία, αν και αυτό ακριβώς όφειλα, ίσως, να κάνω!
Αλλά κάτι που πρόσφατα μου είπε ο σκηνοθέτης, Θόδωρος Αγγελόπουλος, κάπως με ηρέμησε - ούτε αυτός βλέπει άλλα φιλμ...
Στο στιχάκι πάνω στο δώρο, ναι, σαν ποιητές γράφουμε και στιχάκια, γράφει ο μεγάλος μου κάπως έτσι: για να τείνεις το βλέμμα και το ενδιαφέρον σου και σε κάτι άλλο εκτός από το laptop... εννοώντας να ασχοληθώ και με άλλα κι όχι μόνο με το γράψιμο.
Γι αυτό, λοιπόν, μέχρι να διαβάσω τα δύο βιβλία, δώρα μου, δεν θα ασχοληθώ με το γράψιμο!
Κι αυτά, τα φουκαριάρικα, από τότε που ξεκίνησα την καριέρα μου, γύρω στο 2000, δεν με βλέπουν να ξεκολλώ από αυτό!
