Chavez & Ευρωπαίοι

Αυτός ο Hugo Chavez, εκεί στην Βενεζουέλα που πάλι κέρδισε τις εκλογές, λίγο με ανησυχεί.
Με φοβίζει λιγάκι το στυλ του, αυτός ο τρόπος με τον οποίο «τουμπάρει» και πείθει τον πελάτη του, τον ψηφοφόρο του, εννοώ!

Καλά είναι, βέβαια, που υποστηρίζει τον φτωχό και κάνει τον «νονό» για τον φουκαριάρη, δε λεω, αλλά φοβάμαι μήπως με το πολύ «εκρηκτικό» του στυλ, ύπουλα και ασυνείδητα, φυτέψει μέσα τους ένα είδος φανατισμού!
Και τους κάνει σαν αυτούς που λενε «και τη ζωή μου ακόμα δίνω για την ιδεολογία μου» ή σαν αυτούς που λενε «και την ζωή μου ακόμα δίνω για το κόμμα μου... για τον αρχηγό μου»

Ε; Σας θυμίζει κάτι;
Και δεν εννοώ απαραίτητα στον χώρο του πολιτικής αλλά και σε άλλους χώρους, πχ. της θρησκείας... του αθλητισμού κλπ.

Ούτε, όμως, και το στυλ των σουηδών αρχηγών θα μπορούσα να πω ότι μ’ αρέσει!

Καλά, αυτοί είναι τελείως άχρωμοι!
Το χρώμα της επιδερμίδας τους μοιάζει τέλεια με το χρώμα της φωνής τους αλλά και με το χρώμα των κινήσεών τους.
Μα τόσο καλά να ταιριάζουν μεταξύ τους αυτά τα χρώματα!

Κάπου τα έγραψα αυτά, μου ήρθε τώρα στο μυαλό.. να ‘ναι στο βιβλίο μου;

Επομένως ούτε ο πολύ έγχρωμος Hugo Chavez μα ούτε ο πολύ άχρωμος
Fredrik Reinfeldt, που έχουμε τώρα, μου εμπνέουν!

Κάτι ενδιάμεσο θα μου άρεζε και εκτός αυτού θα με έπειθε και περισσότερο και μάλιστα με πιο έμπιστο τρόπο!


(Μη διστάσετε να πατήσετε το SSR σύμβολο για συνδρομή των κειμένων μου – άνευ αμοιβής)