Σαν νέα και ωραία - γιατί τώρα είμαι μόνο ωραία - ;-) όπως πολύ όμορφα το λενε και οι σουηδοί, ήθελα να γίνω αστυνομικίνα.
Ίσως και η πρώτη στην Ελλάδα...
Μαλώματα με τον πατέρα μου, ασυνεννοησίες, φασαρίες, κακό κλπ., σηκώθηκα κι έφυγα τελείως από την χώρα μου...
Για να μην τα πολυλογώ στα 45 μου ‘ρθε πάλι η τρέλα να γίνω αστυνομικός, στην Σουηδία, πια!
Μπήκαμε σε μια μεγάλη αίθουσα να κάνουμε ένα γραπτό τεστ με περίπου 700 ερωτήσεις.
Και σε μια απ' αυτές κόλλησα.
Δεν προχωρούσε άλλο!
«Σ’ αρέσουν ή όχι οι νόμοι», ήταν η ερώτηση με μόνο δυο δυνατότητες να απαντήσεις.
Ή με το ΝΑΙ ή με το ΟΧΙ! Τίποτε το ενδιάμεσο!
Πού να το βάλεις το Χ;
Το βάζεις στο ΝΑΙ, λες ψέματα, αφού τουλάχιστον μερικοί νόμοι εμένα με κάνουν να σφάξω άνθρωπο!
Το βάζεις στο ΟΧΙ, χάνεις την ευκαιρία.
Χάνεις την δουλειά γιατί ένας Security ωφείλει να αγαπά τους νόμους και να είναι υπόδειγμα!!! Τι "όργανο" είσαι, σου λεει!
(Α, ένα λάθος, το τεστ ήταν για μια θέση για ένστολη Security, κι όχι για αστυνομία... ποιος περίμενε πέντε χρόνων εκπαίδευση, που χρειάζονταν για αστυνομικίνα)
Τι κάνεις, λοιπόν;
Λες αλήθεια και χάνεις την δουλειά ή λες ψέματα και τα βάζεις μετά με τον σαχλό, τον άτολμο και ψεύτη εαυτό σου;
... η ώρα περνούσε... οι άλλοι άρχισαν να βγαίνουν από την αίθουσα... πέρασα κι εγώ στις επόμενες ερωτήσεις... και στο τέλος, ακριβώς πριν αρπάξει την κόλα η επιτηρήτρια πρόλαβα και, σαν στην ρώσσικη ρουλέτα, κόλλησα το Χ στο ΟΧΙ... και περίμενα το τηλεφώνημά τους με την έκπληξη.
Και στο τηλεφώνημα είπαν: είσαι τολμηρή… είσαι δυνατή... ίσως περισσότερο από ότι έπρεπε... πιθανών συναντήσεις προβλήματα στη ζωή σου... αλλά δουλειά αρχίζεις από βδομάδα...
Τι με ένοιαζαν, τότε, οι προφητείες της για το μέλλον μου αφού, παρά την βολή που έριξα, πήρα τη δουλειά;
Ίσως και η πρώτη στην Ελλάδα...
Μαλώματα με τον πατέρα μου, ασυνεννοησίες, φασαρίες, κακό κλπ., σηκώθηκα κι έφυγα τελείως από την χώρα μου...
Για να μην τα πολυλογώ στα 45 μου ‘ρθε πάλι η τρέλα να γίνω αστυνομικός, στην Σουηδία, πια!
Μπήκαμε σε μια μεγάλη αίθουσα να κάνουμε ένα γραπτό τεστ με περίπου 700 ερωτήσεις.
Και σε μια απ' αυτές κόλλησα.
Δεν προχωρούσε άλλο!
«Σ’ αρέσουν ή όχι οι νόμοι», ήταν η ερώτηση με μόνο δυο δυνατότητες να απαντήσεις.
Ή με το ΝΑΙ ή με το ΟΧΙ! Τίποτε το ενδιάμεσο!
Πού να το βάλεις το Χ;
Το βάζεις στο ΝΑΙ, λες ψέματα, αφού τουλάχιστον μερικοί νόμοι εμένα με κάνουν να σφάξω άνθρωπο!
Το βάζεις στο ΟΧΙ, χάνεις την ευκαιρία.
Χάνεις την δουλειά γιατί ένας Security ωφείλει να αγαπά τους νόμους και να είναι υπόδειγμα!!! Τι "όργανο" είσαι, σου λεει!
(Α, ένα λάθος, το τεστ ήταν για μια θέση για ένστολη Security, κι όχι για αστυνομία... ποιος περίμενε πέντε χρόνων εκπαίδευση, που χρειάζονταν για αστυνομικίνα)
Τι κάνεις, λοιπόν;
Λες αλήθεια και χάνεις την δουλειά ή λες ψέματα και τα βάζεις μετά με τον σαχλό, τον άτολμο και ψεύτη εαυτό σου;
... η ώρα περνούσε... οι άλλοι άρχισαν να βγαίνουν από την αίθουσα... πέρασα κι εγώ στις επόμενες ερωτήσεις... και στο τέλος, ακριβώς πριν αρπάξει την κόλα η επιτηρήτρια πρόλαβα και, σαν στην ρώσσικη ρουλέτα, κόλλησα το Χ στο ΟΧΙ... και περίμενα το τηλεφώνημά τους με την έκπληξη.
Και στο τηλεφώνημα είπαν: είσαι τολμηρή… είσαι δυνατή... ίσως περισσότερο από ότι έπρεπε... πιθανών συναντήσεις προβλήματα στη ζωή σου... αλλά δουλειά αρχίζεις από βδομάδα...
Τι με ένοιαζαν, τότε, οι προφητείες της για το μέλλον μου αφού, παρά την βολή που έριξα, πήρα τη δουλειά;
Τι να πω; Να πω ότι είχε άδικο; Ή ότι είχε δίκαιο;
Άστο να παει, άστο πονάει.... λεει και ο όμορφος Πάριος!
(Μη διστάσετε να πατήσετε το SSR σύμβολο για συνδρομή των κειμένων μου – άνευ αμοιβής)
