Όχι, δεν είμαι εγώ στην φωτογραφία αν και το πηλίκιο αυτό το "ζηλεύω"... και θα ‘θελα κάποια μέρα κι εγώ να το φορέσω...
Είναι η Ιωάννα Ραφαιλίδου από το χωριό μου, από το Καλοχώρι Σερρών, που μαζί κάποτε, παλιά, πηγαίναμε στο γυμνάσιο Κάτω Ποροίων.
Που, όπως κι εγώ, έτσι κι αυτή, θέλοντας να απαλλαχτεί από τον ζυγό γονέων, γειτόνων, συχωριανών, γυναικών, ανδρών, παπάδων, δασκάλων, καθηγητών... και, γενικά, ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ, έδωσε την «κλωτσιά» όχι μόνο στο χωριό μας αλλά και σ’ όλη μας την χώρα κι έφυγε για την Αμερική.
Και που έκτοτε ζει στην Νέα Υόρκη και που αργότερα, το 1985-1986, όταν εγώ με τον τότε σύντροφό μου και τα παιδιά μας ζήσαμε για ενάμισι χρόνο στο New Jersey της Αμερικής, την είχα επισκεφτεί.
Και που, σήμερα, κάπου – κάπου σχολιάζει τα κείμενά μου.
Είναι η Ιωάννα Ραφαιλίδου από το χωριό μου, από το Καλοχώρι Σερρών, που μαζί κάποτε, παλιά, πηγαίναμε στο γυμνάσιο Κάτω Ποροίων.
Που, όπως κι εγώ, έτσι κι αυτή, θέλοντας να απαλλαχτεί από τον ζυγό γονέων, γειτόνων, συχωριανών, γυναικών, ανδρών, παπάδων, δασκάλων, καθηγητών... και, γενικά, ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ, έδωσε την «κλωτσιά» όχι μόνο στο χωριό μας αλλά και σ’ όλη μας την χώρα κι έφυγε για την Αμερική.
Και που έκτοτε ζει στην Νέα Υόρκη και που αργότερα, το 1985-1986, όταν εγώ με τον τότε σύντροφό μου και τα παιδιά μας ζήσαμε για ενάμισι χρόνο στο New Jersey της Αμερικής, την είχα επισκεφτεί.
Και που, σήμερα, κάπου – κάπου σχολιάζει τα κείμενά μου.
Της ζήτησα να μου γράψει λίγα για τις σπουδές της. Γιατί;
Γιατί προσωπικά θαυμάζω τους ανθρώπους που δεν θέτουν όρια στην ηλικία, που κάνουν «σάλτα» και μπαίνουν σε νέους δρόμους, που απομυθοποιούν του μύθους, που συνεχώς εξελίσσονται... κάτι, δηλαδή, που κι εγώ συνεχώς κάνω!
και μου έγραψε αυτά:
Οταν προκειται να παρουσιασω τον εαυτο μου, βρισκομαι παντα σε δειλημα.
Δεν μπορω να βρω κατι αξιολογο να χαρακτηρισω τον εαυτο μου.
Και αντιθετως ακουω αλλους ανθρωπους να εκθειαζουν τα προσοντα μου και νοιωθω οτι αποδεκτης ειναι καποιος αλλος και οχι εγω.
Οταν ελαβα την υποτροφια των $ 2,500.00 απο το εκπαιδευτικο τμημα του Κουηνς Κολλετζ, καθως και απο το τμημα Βυζαντινων Μελετων και Ελληνικης Γλωσσας ενοιωθα πως καποιος αλλος μεσα σε μενα ηταν ο αποδεκτης.
Γιατι τα γραφω ολα αυτα?
Ισως για να στειλω το μηνυμα οτι μπορεις να καταφερεις κατι στην ζωη σου και δεν ειναι ποτε αργα φτανει να εργαστεις ακουραστα και να μην παραιτηθης απο τον στοχο σου.
Μεγαλωμενη με καποια παλια νοοτροπια οτι η εκπαιδευση ειναι μονο για τους νεους, στην αρχη ενοιωθα καπως αβολα αναμεσα σε νεα παιδια στο πανεπιστημιο αλλα μετα οταν εβλεπα οτι τα νεα παιδια πηγαινουν αλλα τα περισσοτερα δεν ξερουν ακομη τι θελουν, ενω εγω ειχα ενα στοχο, να παρω το πτυχιο μου και οχι με οποιο και οποιο βαθμο, αλλα με διακρισεις.
Αποφοιτησα με τις καλυτερες διακρισεις απο το Queens College of New York majoring: Elementary Education, Comparative Literature and Byzantine and Modern Greek Studies.
I also got my license to teach in Public Schools in New York State.
Joanna Rafailidis
Σε ευχαριστώ Ιωάννα και εύχομαι, έστω μερικοί, να λάβουν το μήνυμα που με το σημερινό δημοσίευμα θέλω να δώσω...
(Μη διστάσετε να πατήσετε το SSR σύμβολο για συνδρομή των κειμένων μου)
