Αναλαμπές στην Στοκχόλμη!

Νοιώθω μια παράξενη παιδική χαρά σήμερα...
Να ‘ναι ο ήλιος και η λιακάδα;
Μα δεν είναι, σήμερα, η πρώτη μέρα με λιακάδα!

Φέτος ούτε χιόνια μας έφερε ο Θεούλης, ακόμα, ούτε κρύα...και οι σουηδοί είναι όπως το ψάρι στην στεριά...

Περιμένουν, οι φουκαριάρηδες, το χιόνι, να πανε για σκι.
Ολόκληρη εβδομάδα αφιερώνει, ακόμα και το εκπαιδευτικό σύστημα, για να πάνε τα παιδιά για σκι!

Ναι, βέέέβαια, έχουμε εδώ και τις χειμερινές διακοπές..
Τις φθινοπωρινές, τις χειμερινές, τις θερινές, τις των Χριστουγέννων, τις του Πάσχα... και παει λέγοντας.

Έτσι, όλες τις εποχές χρειάζονται τα παιδιά διακοπές αλλά κυρίως τον χειμώνα! Αυτές είναι οι πιο Άγιες!

Πώς λεμε εμείς: αν δεν κάνω τα μπανάκια μου δεν νοιώθω να πέρασε χρονιά, έτσι και οι σουηδοί λενε: αν δεν κάνω τα σκι-άκια μου δεν νοιώθω να πέρασε χρονιά ολόκληρη...
Έτσι είναι αυτά!

Έγραφε σήμερα στην εφημερίδα, DN, (βλέπετε; έμαθα σήμερα να linkάρω) ότι υπάρχουν σουηδοί που τους πιάνει η κατάθλιψη αν δεν δουν το κάτασπρο εκείνο χιόνι!

Δεν με εκπλήσσει καθόλου!
Τα ίδια δεν λέμε κι εμείς όταν δεν βλέπουμε ήλιο;

Αλλά κάτι άλλο μου συμβαίνει εμένα σήμερα, μιας και αυτά δεν τα πολυ-πιστεύω... διότι εγώ δεν νομίζω η ευτυχία έγκειται στον ήλιο... στο χιόνι... στην βροχή, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα!

Μα τι να μου συμβαίνει και νοιώθω, έτσι, πανέμορφα;
Κάτι περίεργο, κάτι απερίγραπτο νοιώθω...

Λες να μου συμβει κάτι το ιδιαίτερο σήμερα;
Μα και γιατί σήμερα;

Τα κλείνω όλα και φεύγω έξω.... να δω... να ακούσω... να σκευτώ... να προκαλέσω την μοίρα μου...να φέρω και νέα...

Καλή μου επιτυχία ;-)

Η φωτογραφία από εκδρομή μας σε απέραντα και ατελέιωτα χιονομέρη της Σουηδίας με τον επίσης ατελίωτο ήλιο....