Friday, December 1, 2006

Τα γερά χαρτιά!


Μπα, δεν χωράει παρεξήγηση!
Ο Benedictus XVI με την χθεσινή του «πλάι-πλάι» προσευχή με μουσουλμάνο ιμάμη, στην Τουρκία, δείχνει καθαρά ότι αποσκοπεί σε ειρηνικές σχέσεις....
Πρώτα απ’ όλα σε διάλογο!

Αυτό, τουλάχιστον, μην το αρνηθούμε εμείς που φωνάζουμε και «κουτσομπολεύουμε» ή υμνούμε, τους μεγάλους και τρανούς εκπρόσωπους της θρησκείας.

Το θέμα, όμως, είναι πόσο μια τέτοια προσπάθεια βοηθά τώρα, που για αιώνες το δηλητήριο του φανατισμού έμπαινε στις γλυκές και αγαθές ψυχούλες των απλών ανθρωπάκων, και πρόλαβε να τις φαρμακώσει σε τέτοιο βαθμό που και τον εαυτό τους ακόμα θυσιάζουν!
Για την θρησκεία...
Δεν ακούγεται λίγο σαν «και την ζωή μου ακόμα δίνω για το κόμμα»!
Τέλος πάντων., μη ξεφύγω τώρα, γιατί πολύ λίγο χρειάζομαι από ένα θέμα να πηδώ σε άλλο...

Πάντως πολύ μ’ άρεσε η περιγραφή που κάνανε στην εφημερίδα, Svenska Dagbladet, για την επίσκεψη του Πάπα στην Αγιά Σοφιά!
Σαν ένας απλός και μοντέρνος τουρίστας περπατούσε στους μεγάλους χώρους της εκκλησιάς... με την μόνη διαφορά ότι τριγύρω του είχε έναν ολόκληρο λόχο από σωματοφύλακες.

Ούτε και προσευχή έκανε στην εκκλησιά μας, ο κύριος!
Γιατί άραγε;

Τώρα, το τι είπαν και τι δεν είπαν μεταξύ τους, τα γερά χαρτιά της χριστιανοσύνης, Βαρθολομαίος και Benedictus XVI, δεν βάζω το χέρι μου στην φωτιά.
Δεν ήμουν εκεί!
Δεν είδα τίποτα!
Δεν άκουσα τίποτα!
Δεν ξέρω τίποτα!

Εσείς τι λετε είπαν;


(Και μη διατάξετε να πατήσετε το SSR σύμβολο για συνδρομή των κειμένων μου – άνευ αμοιβής)