Αχ, αυτή η ακαταστασία μου!

Τον συγγραφέα Γιώργο Σκούρτη σκεφτόμουν, τώρα, πριν κάτσω να γράψω αυτό το κείμενο! Τον οποίο, το 2003, με την έκδοση του βιβλίου μου, συνάντησα και μου ‘πε «Άντε, μπας και γίνεις μια νέα JK Rowling και γράψεις μια νέα, στυλ Harry Potter, σειρά... κι αυτή, σαν κι εσένα, αργά ξεκίνησε...».
Το ‘πε επειδή είχα καταλάβει ότι η «πάρλα» της γραφής μου, που πρόσφατα είχε ξεκινήσει, σταματημό δεν είχε!

Πολύ πριν ξεκινήσω εγώ να γράφω είχα διαβάσει, θαρρώ πως ήταν στο βιβλίο του «αυτά κι άλλα πολλά», το εξής: «Θες θέματα; Πήγαινε να κάτσεις σε μια καφετέρια και χάζευε γύρω σου να δεις πόσα θέματα θα σου ‘ρθουν»

Κι εγώ, λοιπόν, σήμερα, έχω ήδη διαβάσει χίλιες δυο σελίδες εφημερίδων - πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, ντόπια, ευρωπαϊκά, διεθνή νέα - κι όμως έμπνευση να γράψω ένα post στο blog μου δεν μου ‘ρθε!
Χμ...όχι, λάθος το είπα!
Η έμπνευση που μου ‘ρθε είναι τόσο δυνατή που αν κάτσω και ξεκινήσω να γράφω μάλλον θα είναι το ξεκίνημα... ενός βιβλίου!

Ποιος το ‘λεγε, πριν πενταετίας, ότι με την ανάγνωση εφημερίδων και μόνο θα μου ερχόταν η ζαλάδα της έμπνευσης, με την θεότρελη της διάθεση, να κολλήσω μπροστά στο πληκτρολόγιο και να θέλω ασταμάτητα να γράφω... να γράφω... να γράφω...

Το αποφεύγω όμως!
Βέέέβαια! Και ξέρετε με ποια δικαιολογία;
Ότι κάποια στιγμή πρέπει να ‘ρθει και η δική μου σειρά να συγυρίσω το σπίτι - γραφείο μου! Όσο να ‘ναι έρχονται και γιορτές...

Να μαζέψω, να συμμαζέψω, να πετάξω, να τακτοποιήσω, να στοιβάξω, να κατατάξω, να χρονολογήσω κλπ. χαρτιά, εφημερίδες, αποκόμματα, φωτοτυπίες, βιβλία, εγχειρίδια, visiting cards!

Αχ, αυτές οι τελευταίες με βασανίζουν!

Με κουράζουν να τις βλέπω παντού γύρω μου!
Με βασανίζουν πιο πολύ από όλη την υπόλοιπη ακαταστασία μου και επειγόντως πρέπει να τις κατατάξω!

Ανεβάζω λοιπόν, τα μανίκια μου, δένω τα μαλλιά μου ... και εμπρός δουλειά!

Δουλειά χαρά!

(Μη διστάσετε να πατήσετε το SSR σύμβολο για συνδρομή των κειμένων μου)