Thursday, December 7, 2006

36 και άνεργος;


Τους σουηδούς τους εντυπωσίασε το γεγονός ότι ο Orhan Pamuk, που έχει καταφθάσει για το βραβείο Nobel κι έχει ήδη δώσει το πρώτο Conference – όχι, δεν ήμουν εγώ εκεί - δεν δούλευε μέχρι τα 36 του.
Το ότι τον «τάιζε» ο πατέρας του!
Το λεν και το ξαναλέν και δεν το πιάνει ο νους τους!

Ελάτε, σκέφτομαι εγώ, στην Ελλάδα να δείτε πόσους ταίζουν οι πατεράδες και οι μητεράδες...
Ελάτε να δείτε πόσοι μαντράχαλοι και μαντράχαλες ζουν με τους γονείς και, σαν να μην έφτανε αυτό, να απαιτούν ζεστό και τέλειο φαγητό από μια ως συνήθως φιλάσθενη μάνα, καθαρά και σιδερωμένα ρούχα, στρωμένα κρεβάτια... κλπ.

Οι ελληνίδες και οι ιταλίδες μάνες αποδείχτηκαν, σύμφωνα με μια έρευνα - δεν θυμάμαι ποια - σαν τις χειρότερες μάνες με την τάση και την επιθυμία να κακομαθαίνουν τα παιδιά τους...

Χρειαζόταν, άραγε, να διαβάσω και έρευνα; Δεν τα βλέπω η ίδια, κυρίως όταν κατεβαίνω στην χώρα μου;

Δεν βλέπω το χαρτζιλίκι που 30/40άριδες παίρνουν από τον πατέρα, ή μάλλον το χαρτζιλίκι που οι πατέρες/μάνες δίνουν στα 30άχρονα κανακάρια τους;
Κι αυτοί να μη νοιάζονται καρφί να πάνε, έστω με χαμηλό μισθό, να ξεκινήσουν κάπου μια δουλειά και σιγά-σιγά εκεί να εξελιχτούν;

Δεν βλέπω πόσο τους νοιάζει ο κόπος του φουκαρά του πατέρα και αντί για βοήθεια, έστω για κατανόηση, καλοκάθονται σε καφετέριες και πίνουν τα ουισκάκια τους με τα απανωτά τσιγαράκια τους, πληρωμένα από το μεροδούλι - μεροφάι του κακόμοιρου γονέα;

Χρειάζομαι, άραγε, και έρευνες γι αυτά τα συμπεράσματά μου...


(Μη διστάσετε να πατήσετε το SSR σύμβολο για συνδρομή των κειμένων μου – άνευ αμοιβής)