Παπα.. και Καρα...

Έστειλα πρωί - πρωί σήμερα ένα sms σε μια τέως προϊσταμένη μου, την Neda.
Ήθελα οπωσδήποτε την επιβεβαίωσή της αν πράγματι, το παιδί, είναι αυτός που δούλευε μαζί μας, στο callcenter Teleperformance.
Πουλούσα κάποτε, εκεί, τηλεφωνικά, από κιλοτάκια μέχρι και broadband... και τι δεν κάνεις για να αυτοσυντηρηθείς και ταυτόχρονα να εξελιχτείς σε κάτι που πράγματι επιθυμείς...
Κάτι μου θύμιζε, ο τύπος, αλλά δεν ήμουν σίγουρη.
«Ναι, αυτός είναι και πρέπει να τον τηλεφωνήσω για συγχαρητήρια» απάντησε αυτή στο sms της!

Ένας ανθόσπαρτος δρόμος για πρωθυπουργός της χώρας άνοιξε γι αυτόν που μόλις χθες τον ψηφίσανε για πρόεδρο της οργάνωσης νεολαίας του συντηρητικού κόμματος, MUF (Moderaternas Ungdoms Förbund)
Είναι απίστευτο! Όχι επειδή για 3-4 μέρες υπήρξε προϊστάμενός μου, αλλά για το ότι δεν λέγεται Palme ή Persson ή Reinfeldt ή Bildt (ονόματα πολικών της χώρας), παρά λέγεται Nicklas Wiklund!

Ένας απλός Nicklas Wiklund.Και για άλλη μια φορά αγανακτώ με την οικογενειοκρατία των πολικών στην χώρα μου!
Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι πάντα ένας σπόρος από τις οικογένειες Καραμανλή και Παπανδρέου έχει τις ικανότητες, ή και την θέληση ακόμα, να γίνει η κορυφή της χώρας του;
Σκέψου να ήθελε, ο άνθρωπος, να γίνει ένας... Picasso αλλά η οικογενειοκρατία να τον ανάγκασε να γίνει πολιτικός, και ήτοι πρωθυπουργός!

Στις τελευταίες εκλογές μας, στο ίδιο το callcenter, στο Teleperformance, είχαμε ένα χαριτωμένο συμβάν μ’ έναν συνάδελφο, τον Håkan!
Και από τον παππού του και από τον πατέρα του άκουγε το όνομα Παπανδρέου.
Και με ρώτησε τότε αν πρόκειται για τον ίδιο.
«Μα ακόμα ζεις αυτός», με ρώτησε με την ακρίβεια!
Γέλασα με την ψυχή μου τότε... κυρίως όταν πρότεινε να κατέβω και να βάλω στους Έλληνες μια τάξη«Άντε, να κάνετε και μια Μαμα-νδρέου ... και να τελειώνετε και από την οικογενειοκρατία», μου πρότεινε μάλιστα!

Χμμμ... Γιατί όχι;
Αφού εδώ ένας οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει πρωθυπουργός γιατί όχι και στην Ελλάδα, θα σκέφτηκε ο άνθρωπος!
Τι αστείο ε;